Coeliakie (uitspraak: seuliakíe of suiliakíe) werd voor het eerst beschreven door de Griekse arts Aretaeos in het jaar 100. De kenmerkende maagdarmklachten gaven de aandoening haar naam: ‘koilia’ is Grieks voor buik. Coeliakie – ook wel aangeduid met glutenenteropathie of inheemse spruw – is een chronische darmaandoening, zich kenmerkend door een aangeboren glutenintolerantie die bij een onaangepast dieet leidt tot een beschadiging van het darmslijmvlies. De aandoening wordt waarschijnlijk veroorzaakt door een immunologische reactie tegen een van de eiwitten van het glutencomplex. Er worden bij zo’n reactie antistoffen gevormd uit de IgA-klasse. Gluten is de naam voor een groep van eiwitten die voorkomen in alle granen, echter niet alle granen bevatten de gliadinefractie, die de oorzaak is van coeliakie. Rijst en mais zijn granen die wél gluten, maar geen gliadine bevatten. De aandoening leidt bij deze patiënten tot een verminderde absorptie van voedingsstoffen die verbetert bij het volgen van een glutenvrij dieet. Coeliakie wordt al decennia lang voornamelijk geassocieerd met maagdarmklachten. Echter uit recenter onderzoek blijkt dat tegenover elke patiënt met maagdarmklachten er acht staan zonder deze symptomen.